OYSA SEVMİŞTİM
Bir bilsen kaç kere usandım bu hayattan..
Kaç durakta huzur aradım, ardıma takılan acıları silmek için
Sokak lambalarına sığınan insanlara şiirlerimi sundum.
Öykülerimle ısınmaya çalıştımsa da, donuk yüzlerde kayboldum.
Kayıp rollerde yol oldum.
Yolda aşka durdum. Aşkta yok oldum.
Ateşgelere kurban edilen Kutsallara döndüm.
Sevginle yanarak köz oldum.
Aşkına yenik düştüm.
Avutmak için düşlerde yol oldum.
Yollara düş…
Düşlerimde kayboldum.
Kaybolan yıllarıma adını koydum.
Adınla hayat ararken, cehennemi buldum. Cehennemi buldurdun.
Oysa sevmiştim... Severek yeşermek iştemiştim…
Ölümsüzleşmekti amacım…
Teninde kaybolmak… Ruhunda yok olmak…
Yokta var olmak…
Çokta bir olmak…
Ölüme inat seni sevmiştim…
Sensizliği ölümleleyerek…
Ölüm bilerek…
Sözünde özüne rastlamış…
Hayatı seninle anlamıştım…
Rus ruletiyle aşka tutulmuş yüreğime cesaret pompalıyordu yıllar önceki sözlerin.
Dizelerinle hayat buluyordu aşk.
Aşkı süzüyordu…
Aşkı özlüyordu, yanı başımdaki Mecnun…
Bana aşkı anlatıyordu.
Aydınlığa uyanan hikayeler, yıllara boyun eğerek karanlık yolucusu oluyordu.
Limanlara yanaşan gemiler, kan kokuyordu.
Aşka giden yollara kan bulaşıyor, kanlı yollarda , kanda sevgiler konuşuluyordu.
Korku dolu gecelerde aşkımı korumak için türkülerimi satarak sabahlara uyandım.
Kardelenlere yalvardım.
Sesimi duyuramasam da vicdansızlıklara sığındı yüreğim..
Salih Geçken
19 Mayıs 2013 Van